En toen was er een trouwerij..

 

De afgelopen maanden waren hectisch.  Niet alleen voor mij maar voor meerdere familieleden. Dit allemaal omdat mijn zus haar trouwerij steeds dichterbij kwam.

Wij zijn Saramacaners. Dit is een Surinaamse bevolkingsgroep die veelal in het binnenland te vinden is. In de Saramacaans cultuur trouw je niet op papier maar je wordt aan de hand van ceremonies/ rituelen aan elkaar verbonden. Mijn zus d’r partner komt uit Paramaribo en is, ondanks  dat hij erg  geรฏnteresseerd is als stad-mens ๐Ÿ˜€, niet bekend met onze cultuur. Daarom had mij  zus een typisch Saramacaanse dans en zanggroep als verassing geregeld. PRACHTIG OM MEE TE MAKEN!  Helemaal als Surinamer die in Nederland is geboren en dit praktisch nooit ziet. Alleen het geheim bewaren tot aan de trouwdag was voor mij het moeilijkst ๐Ÿ˜€. Haar man is mijn beste vriend/ grote broer geworden en bespreek vrijwel alles met hem. Moest dus erg op mijn woorden passen..

Vorige week was het dan zover en ik was zo zenuwachtig het leek wel alsof ik ging trouwen!

Ik was super trots en vond het een grote eer dat IK gevraagd was GETUIGEN &  BRUIDSDAME te zijn op hun grote dag. De dag vloog voorbij maar heb zo genoten. Het bruidspaar zag er prachtig uit en ik kon voelen dat hun liefde de hele zaal vulden. Er waren alleen maar gezellige mensen dus dat maakte het feest nog groter. Ik had bewust mijn telefoon niet bij de hand omdat ik weer een keer ouderwets wou genieten. Heb daarom ook geen foto van het bruidspaar,  alleen van mezelf tijdens de voorbereiding.

Het was een magische ervaring en kan bijna niet wachten om zelf te trouwen..

Until the next one

๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹

1 thought on “En toen was er een trouwerij..”

  1. Pingback: Cultuur en het belang ervan: Saramacaner in Nederland - ItsJanetsWorld

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *