De reis ernaartoe telt ook!

Het is zo makkelijk om teleurgesteld of verdrietig te zijn wanneer het leven even niet mee zit. Geloof me ik weet er alles van. Wanneer het goed gaat ben ik een bal van positiviteit en straal ik als de zon. Als mijn plannen dan niet lopen zoals gepland kan ik erg down worden.

Nu kom ik uit zo’n down moment. Het begon allemaal toen ik moest stoppen met werken. Ik had het erg naar mijn zin en super gezellige collega’s. Mijn motivatielevel was op 100% en ik had vertrouwen dat ik dit werk wel vol zou kunnen houden.

Toen ik merkte dat ik na werk nog net m’n halve bord leeg kon eten voordat ik K.O. op de bank ging, wist ik dat er iets moest veranderen. Ik was alleen maar aan het bijkomen van het werk en dagen dat ik vrij was deed ik bewust weinig om mezelf niet te veel te belasten omdat ik de dag erna weer moest werken. Kortom, dat was geen leven. Ik had geen tijd voor mezelf, mijn familie of leuke dingen.

Toen ook na gesprekken met mijn werkgever bleek dat zij mij niet minder uren konden aanbieden was ik erg teleurgesteld. Ik was net zo blij dat ik na jaren weer werkte. Er was een tijd dat ik ook boos was op mezelf en dan vooral omdat ik vond dat ik het vol had moeten houden. Ik weet het, dit klinkt stom maar zo zat ik er in.

Doordat ik mijzelf verder dan mijn uiterste had gepusht op het werk, kreeg ik meer gezondheidsklachten. Dit zorgde er weer voor dat ik ook op andere gebieden niet meer kon doen wat ik deed. De enige lichaamsbeweging die ik kreeg door te zwemmen, werd te zwaar. Door niet naar mijn eigen gevoel en lichaam te luisteren belandde ik weer in een negatieve spiraal. Alles waar ik zo hard voor had gewerkt, kon ik niet meer uitvoeren.

In dit soort situaties vergeet ik dan wat ik heb bereikt en wat er goed is gegaan. Ik ben zo gefocust op wat niet meer gaat dat ik niet zie dat ik gigantische stappen heb gemaakt. Ookal was de uitkomst niet zoals ik het had gehoopt.

Ik zie dat het een patroon is waar ik steeds weer in terugval. De pieken zijn super en de dalen vreselijk. Nu werk ik aan mijn gedachtengang veranderen door met anderen te praten over mijn ervaring. Ik probeer eerder vrede te sluiten wanneer iets niet (meer) gaat. Is er een andere manier om het zelfde werk te blijven doen? Zo ja, dan ga ik dat doen. Als het antwoord nee is, ben ik weer een ervaring rijker. Het leren zet ik centraal in plaats van de doelen behalen.

Until the next one..

💋💋💋