Ongemakkelijk ‘Neger’ Verhaal

De laatste paar weken maak ik rare en vooral ongemakkelijke situaties mee. Deze situaties hebben alles te maken met racisme. Racisme bestaat nog steeds. Ik begin te geloven dat ik op een andere manier op racisme moet reageren. Agressiever in woord. Ik heb de situaties te lief, naïef en met te veel empathie aangepakt.

Gewoon lekker winkelen

Een tijd geleden waren mijn zus en ik in een winkel en spraken wij een medewerker van de informatiebalie aan. Zij koppelde ons aan een andere medewerker die ons verder zou helpen. Deze medewerker, ik schat hem rond de 55 jaar, kwam op het eerste gezicht spontaan en vriendelijk over. Hij was groot, had een echte bierbuik en vrijwel alles wat hij zei kwam er met een lach uit.

Het geen dat wij kwamen kopen zou een paar duizend euro kosten. Daar waren wij dan ook voorbereid. Na deze medewerker te hebben verteld wat onze wensen waren, was zijn eerste opmerking met een serieuze toon: “dat gaat wel veel kosten he dames..”.

Verward..

Awkward want ik probeerde onbevooroordeeld te blijven en niet te denken dat deze man shady was. Zo van: ‘dit is te duur voor jullie’. Heel kalm antwoord ik met: ‘wat is veel meneer?’. Een vraag die hij duidelijk niet had verwacht want hij leek iets geschokt. Hij antwoorde met een paar duizend euro. Waarop mijn zus en ik in koor “ok” zeiden. Het werd even stil. Hij bestudeerde ons van kop tot teen met een verwarde uitdrukking op zijn gezicht. Het enige waar ik aan dacht was, wil je nog iets vragen meneer? Maar ik zei niks.

Bosneger vs. Boscreool

Het gesprek hervatte zich en hij vroeg, omdat wij onze naam moesten doorgeven, naar onze achternaam omdat die voor hem niet typisch Surinaams leek. Hij had het over de ex-man van zijn schoonzus omdat die ook Surinaams was en noemde die voor hem typisch Surinaamse familienaam. Toen begon hij te lachen en wou een grappig verhaal met ons delen. Zijn verhaal ging over die zelfde ex-man van zijn schoonzus die zoals hij zei OOK een BOSNEGER was.

Ik was in shock dat hij dit zo zei dus corrigeerde hem direct met BOS CREOOL. Deze man vertelde doodleuk dat ze voor de grap het licht uit deden en dan tegen die Surinaamse man zeiden we zien je niet. Ow lach is even dan zien we in ieder geval je tanden. WOEDE. Dat is wat ik voelde. Ik wou hem daar op dat moment trappen. Ik denk dat mijn zus en ik dat ook uitstraalde want zijn gelach was snel voorbij. Hij probeerde zichzelf nog te redden door te zeggen ja jullie hebben altijd zulke mooie witte tanden.

Ik begrijp het niet, zal het nooit begrijpen en wil het niet proberen te begrijpen. Hoe kan deze blanke meneer samen met nog vele anderen zich zo op zijn gemak voelen. Zich zo vrij voelen dat hij beledigende woorden, alles zonder filter, zonder nadenken over een andere bevolkingsgroep kan zeggen? Op welk punt kan je als een mens met gezond verstand denken dat zo een situatie leuk of grappig is. Het is niet grappig voor die Surinaamse man die duidelijk in gezelschap van respectloze debielen was. Het is ook niet leuk om dit aan een ander te vertellen of die gene nou wel of geen kleurtje heeft.

Wat moet er gebeuren voordat er iets veranderd?

Racisme bestaat nog steeds! Het is 2020 en alleen naïeve mensen geloven nog dat racisme iets is van vroeger. Waarom zou ik moeten lachen omdat Piet het vast niet zo heeft bedoeld? Op het moment dat ik zeg dat ik me gediscrimineerd voel ligt het ALTIJD aan mijn ego of zie ik het niet goed. Ik begrijp niet wat de ander heeft bedoeld. Opdonderen met die onzin. Door dit soort voorvallen komt de racist in mij naar boven en wil ik andere bevolkingsgroepen geen kans geven.

BUT I’M BETTER THAN THAT!

Until the next one..