Dit is een quote die ik al jaren op elke social media platform tegenkom.
Het duurde jaren voordat ik de quote ECHT begreep. Eerst las ik het, toen begon ik het te snappen en nu kan ik mezelf ermee identificeren. Ik zie dit als ontwikkelingsfases.
Even de Nederlandse vertaling:
Grote denkenden praten over ideeën.
Gemiddeld denkenden praten over gebeurtenissen.
Klein denkenden praten over mensen.
Laten we van onder naar boven beginnen. In mijn vroege tienerjaren was ik soms een klein denkenden. Ik sprak over anderen (vaak in negatieve zin) alsof ik voor betaald werd. Wat het mij opleverde? Aandacht. Ik dacht dat ik grappig was wanneer ik anderen belachelijk maakte. En waarom? Ik zag de mensen met wie ik om ging lachen en vragen om meer. Is raar als ik het nu zo terug lees en dat laat mij zien dat ik gegroeid ben als mens.
Dit klein denken was voor mij niet vol te houden want voelde me achteraf vaak rot en ben mezelf ook zwaar tegengekomen 😅. Ik was een keer Met een groep klaagenoten en zag een mevrouw over het schoolplein lopen. Ze zag er voor mij niet bepaald vlot uit Met haar blond grijs ongekamd ogend haar, bergschoenen, afritsbroek en verschillende kleuren en patronen bij elkaar. Natuurlijk moest ik over deze dame beginnen en hoe ze op een oma leek en waar zij haar kleren vandaag had. Bijna alle klasgenoten begonnen de vrouw uit te lachen behalve één meisje. Zie keek me aan en zei: ‘ dat is mijn moeder..’. WAUW.. als je weet hoe snel mijn lach in schaamte veranderde pffff. Ik bood mijn excuses aan maar t kwaad was al geschied. Dat was voor mij het moment dat ik mij realisserde dat ik moest ver anderen. Eye opener..
Dus schakelde ik naar een gemiddelde denker toen ik een jaar of 15/16 was en gingen veel gespreken over gebeurtenissen. Niet over gebeurtenissen in mijn leven maar gewoon random onderwerpen. Je kent vast wel die mensen die praten om te praten toch? Heb het idee dat ik zo iemand was. Kan zulke mensen nu niet uitstaan mennn how the tables are turned 😂🤦🏾♀️
Anywho.. die fase duurde gelukkig niet zo lang want werd mezelf waarschijnlijk al zat 😀. Ik leerde nieuwe mensen kennen en deed levenservaringen op tot ik belandde in de voor mij ultieme fase: groot denkend. Ik probeer mezelf bewust te omringen Met mensen die mij laten denken. De mensen die mij willen zien groeien en mijn eerlijke mening waarderen. Mensen die mij op mijn fouten wijzen en niet bang zijn hoe Ik ga reageren omdat ze weten dat ik er (uiteindelijk) een les uit ga halen. Dit zijn voor mij de grootdenkers.
Mijn hoofd werkt overuren dus heb sowieso altijd ideeën. Het verschil met ideeën hebben en groots denken is niet bang zijn hulp te vragen bij de uitvoering van jouw idee en het idee ECHT uitvoeren. Zelf ben ik beland bij het stadium hulp durven vragen en hulp aanvaarden. De uitvoering daarintegen..
Check ook mijn blog video:
Until the next one…
💋💋💋