Ik zie afleiding als iets dat nodig is in het leven. Soms gebeurt er zo veel dat je als afleiding een welverdiende verwendag of vakantie heb verdiend.
Dat is in mijn ogen positieve afleiding. Wanneer jij merkt dat jij jouw taken niet meer naar behoren kan uitvoeren en er voor kiest even een stap je terug te nemen. Hiervoor moet je jezelf goed kennen en weten op welk punt je even gas terug neemt.
Dan is er negatieve afleiding.. Voor mij is dit de afleiding die er voor zorgt dat je achter gaat lopen op jouw dingen. Dit kan gevolgen hebben op je studie, werk en relaties. Ik ben de eerste die zal toegeven dat ik veel negatieve afleiding heb toegelaten in mijn leven. Mijn eerste afleiding manoevre was het uitstellen van ALLES. Het maakt niet uit wat je mij zou ik vragen, mijn antwoord was 9 van de 10 keer âja geef mij 5 minuten â. Op de middelbare school was ik het type dat rituelen had voordat ik huiswerk ging maken. Ik moest eerst de juiste muziek playlist vinden die afgestemd  was op mijn mood. Na zeker een half uur te hebben gedanst/ gezongen aan mijn bureau zonder ook maar een boek te hebben gepakt, kon ik echt beginnen. Inmiddels had ik alweer honger en vond ik dat ik niet kon werken op een lege maag dus ging ik naar beneden voor een snack maar dat eindigde vaak in een warme maaltijd. De ultieme afleiding..
Huiswerk maken was totaal geen prioriteit ookal wou ik mezelf doen geloven dat het wel zo was. Ik was door het minste  en geringste afgeleid. Het ergste was dat ik zelf voor de meest afleiding zorgde. Ik was zogenaamd serieus bezig maar zodra ik iets of iemand hoorde, gooide  ik mijn boeken dicht.
De manier hoe ik mezelf tegenwoordig afleid is nog erger. Ik hoor je al denken; âis dat mogelijk Janet?!â. Zeker weten! Ik leid mezelf zo af dat ik niet doe wat ik echt wil doen. Ik leid mezelf af door angst om te falen. Een voorbeeld, ik zeg al jaren dat ik mijn eigen bedrijf wil. Ik wil iets voor mezelf beginnen. Dan kan ik heel enthousiast beginnen en mijn bedrijfsplan schrijven, onderzoek doen via internet, echt helemaal opgaan in wat ik wil doen. Tot iemand mij bijvoorbeeld om hulp vraagt om met zijn/ haar bedrijf te helpen. Dan gooi ik alles van mij aan de kant  om de ander te helpen. Afleiding.
Er zijn opties op dat moment waar ik totaal geen rekening mee houdt. Ik kan de ander zeggen dat ik het zelf druk heb dus niet kan helpen. Ik kan zeggen dat ik bijvoorbeeld over een bepaalde tijd kan helpen zodat ik tijd heb mijn eigen werk af te ronden. Maar wat doe ik? Ik stop mijn HELE project. Niet omdat ik de ander zo graag wil helpen nee, omdat ik al geen vertrouwen had in mijn eigen project. De angst om te falen maakt van mij op zo een moment een opgever. Dit vind ik de ergste afleiding omdat ik mezelf de kans om te groeien ontneem.
Ik weet dat ik niet de enige ben die zich in deze vizuele cirkel bevind. Het is eng en moeilijk om iets nieuws te doen voor vele van ons. Hoe doorbreken we de cirkel? Ik zeg door te kiezen voor onszelf. Egoistisch zijn en ons eigen geluk voorop stellen. Niemand wil op 80 jarig leeftijd terug kijken en zeggen ik heb hun geholpen met hun dromen najagen en daardoor mijn droom  niet verwezelijkt. Ik ben aan het leren dat ik anderen kan helpen nadat  ik mezelf heb geholpen. Hoe moeilijk het ook voor mij is en ik me nog steeds vaak schuldig voel als ik iemand nee moet zeggen. Onthoud dat ik ben de belangrijkste persoon in MIJN leven ben. Als ik niet gelukkig ben, kan ik niemand helpen zijn/ haar geluk te vinden.
Until the next one..
ððð