Een tijd geleden was ik alleen naar een seminar. Dat was al een grote stap. Daarnaast heeft die dag een diepe indruk op mij achtergelaten. Ik herkende mezelf zo vaak in beschreven situaties. Neem nou het doen waar ik van hou en goed in ben maar er geen geld voor (durven) vragen.
Dat is toch raar?! Iets waar ik mijn werk van wil maken, iets waarvan ik wil leven vind ik blijkbaar niet waardig genoeg om ook echt geld voor te vragen. Stel je voor, een bakker die de lekkerste broodjes bakt en er makkelijk van zou kunnen leven, durf geen prijskaartje aan zijn broodjes te hangen. Absurd!
Het is niet niks om dan ineens helemaal anders te gaan denken. Mezelf naar waarden schatten is voor mij niet zo simpel als “de knop omzetten”. Wel merk ik dat mijn mindset aan het veranderen is. Dat komt door verschillende gesprekken die ik heb gehad met professionals zowel in mijn eigen werkveld als daarbuiten. Het klinkt cliché maar je kent vast wel zo een quote die gaat over dat mensen jou behandelen naar jouw waarde. Als jij jezelf weinig tot niks waard vind straal je dit uit en zul je in de meeste situaties als weinig of niks behandeld worden. Het lijkt een respect afdwingen kwestie omdat het allemaal bij jezelf begint. Het is niet alleen je gedrag dat je aanpast maar ook je manier van denken. Jij moet geloven in jezelf voordat anderen in jou kunnen geloven. Wanneer dit zo is straal je het uit. Ik ga nu bepalen wat ik waard ben aan de hand van mijn zelfbeeld, certificaten en diploma’s. Het geen dat mij uniek maakt zal net dat extra’s geven waardoor cliënten mij verkiezen boven anderen.
Heb tijd en geld in mijn groei geïnvesteerd en nu sta ik op het punt dat die investering zichzelf gaat terugbetalen. Mijn kennis en kunde is nodig. IK BEN NODIG! Zolang ik mijzelf hieraan herinner komt het helemaal goed.
Until the next one..