Is het niet heerlijk als jij weet wat je wilt? Jij weet waar je naartoe wil, hoe je dit gaat aanpakken en wat je ermee kan bereiken. Jij hebt een doel voor ogen. Er is 1 ding waarin jij heel goed bent. 1 ding waarin jij uitblinkt en weet dat jij het tot een succes kan maken.
Dit soort speeches hoor ik al zo lang ik het mij kan herinneren. Kies iets dat je ECHT leuk vind. Je kan niet ALLES doen. Voor mij was dit erg frusterend. Van jongs af aan wist ik al dat ik meerdere dingen leuk en interessant vond. Ook wist ik dat ik vaak van gedachte veranderde en dit maakte mij bang. Hoe moest ik ooit tientallen jaren achter elkaar voor een bedrijf werken in de zelfde positie. Ughh.. vreselijk.
Ik hou van mijn vrijheid en ik hou er van nieuwe dingen uit te proberen. Door de jaren heen zag ik zoveel mensen die vast zaten. Of in ieder geval zo ervoeren zij het. Ze zaten vast omdat ze een hypotheek hadden die betaald moest worden. Ze zaten vast omdat ze een luxe auto van de zaak hadden. Ze zaten vast omdat ze een bepaalde levensstijl gewend waren en daarin geen stappen durfde te zetten om verandering in te brengen.
Begrijpelijk. Als ik in hun situatie zou zitten zou ik ook heel goed nadenken voordat ik grote veranderingen zou doen zoals verwisselen van baan. Mijn kijk op het leven is drastisch veranderd sinds ik ziek ben geworden. In de momenten dat het erop of eronder was bedacht ik me, is dit alles? Zal ik sterven als een middelmatige studente die werkte bij een bedrijf waarin ze niet werd gewaardeerd? Iemand die naast Suriname en Engeland niks van de wereld had gezien. Ik besloot op dat moment dat als ik niet zou sterven ik mijn leven helemaal anders zou inrichten.
Genieten en leren zouden topprioriteiten worden. Keuzes maken gebaseerd op de vraag; “als ik vandaag sterf, heb ik dan gedaan wat ik wou doen in dit leven?”. Het klinkt mooier dan de werkelijkheid was hoor. Ik begon vol goeie moed en gemotiveerd. Het voelde geweldig keuzes te maken die puur gebaseerd waren op een gelukkig leven. Ik had dan ook het geluk, door mijn ziekte, een uitkering te mogen ontvangen. Het was absoluut geen vetpot maar zorgde ervoor dat ik financieel iets vrijer was.
Toen de eerste tegenslagen kwamen werd mijn gelukkig leven ideaal getest. Ik wist niet om te gaan met deze tegenslagen en verviel al snel terug in mijn oude patroon. Misschien moest ik toch maar een vaste baan zoeken en kon ik in het bedrijf groeien. Wellicht boden ze me een auto van de zaak aan en kon ik verhuizen na goed te hebben gespaard. Na nog meer tegenslagen in mijn zoektocht tot een baan had ik veel tijd nodig om mij te realiseren dat dat niet het leven was die ik wou lijden. Nu jaren later heb ik het idee dat ik echt het leven begin te vormen die ik wil lijden. Het leven waarin ik gelukkig ben en energie uit haal. Voor mij betekend dit dat hoe ik leef er heel anders uit ziet als die van menig leeftijdsgenoot en dat is prima. Ik hoef nergens bij te horen. De bestaande hokjes zijn niet van toepassing op mij dus creëer ik mijn eigen open ruimte. Ik hoef niet 1 ding te kiezen, ik kan alles doen.