Er veranderd niks in jouw leven als jij er niks aan doet

Als ik iets heb geleerd de afgelopen maanden is dat er niks veranderd in je leven als jij er niet zelf moeite voor doet. Jaren lang vroeg ik me af wat ik nou verkeerd deed. Ik had (vond ik zelf) hele goede plannen. Maar ja, wat heb je aan die goede plannen als je ze niet uitvoert..

Ik loop vast

Plannen maken is iets dat ik heel goed kan. Ik maak dagelijks plannen over hoe ik mezelf vooruit kan helpen, op welke manier ik iets kan bijdrage aan de maatschappij en zelfs hoe ik de wereld kan verbeteren. Waar ik vastloop is de uitvoering. Alles moet perfect zijn in mijn beleving. Als dat het niet meteen is, ga ik gauw naar het volgend project.

Onrealistische verwachtingen

Bij de gedachten dat mijn idee niet precies is als in mijn hoofd breekt het zweet me al uit. Ik wil zo graag de controle houden dat ik eerder stop dan een project afmaak. De angst om te falen enorm groot. Wel willen maar niet durven handelen wanneer de situatie net iets anders wordt. Voor mij was het grootste keerpunt toen ik met anderen over mijn angst om te falen begon te praten. Ik kwam er achter dat ik te veel van mezelf vroeg en mijn verwachtingen onrealistisch waren.

Voldoen aan eisen

Ik heb het gelukt dat ik in mijn directe omgeving heel wat ondernemers heb. Zij zijn het ultieme bewijs dat plannen niet altijd lopen zoals wij in eerste instantie dachten. Of het nou positief of negatief uitpakt, het blijft een leermoment. Een eigen bedrijf starten is iets dat ik al sinds mijn vroege tienerjaren op de planning heb staan. Wat ik mij pas realiseerde tijdens de gesprekken met deze ondernemers is dat ik al jaren een ondernemer ben. Vroeger vlocht ik bijvoorbeeld voor vrienden en kennissen en verdiende daar geld mee. Het was geen vetpot maar ik leverde een dienst waar mensen mij voor betaalde. Ik deed al zaken. Ik was al aan het ondernemen. Zelf noemde ik dit geen ondernemen omdat dit er voor mij heel anders uit zag. Ik zou een website hebben, business kaarten, een locatie, ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel etc. Deze gedachte maakte dat ik nu vond dat ik pas kon ondernemen als ik aan deze eisen voldeed.

Ik heb de regie

De waarde van mensen die oprecht om je geven en je willen zien groeien zie ik nu echt in. Geregeld twijfel ik aan mijn kunnen. Wanneer het even niet gaat, vooral op gezondheidsvlak, kan dat mij opvreten. De mensen die mij door bemoedigende woorden en door hun eigen groei kunnen motiveren helpen mij uit de put. Zij herinneren mij eraan dat IK en niemand anders iets van MIJN leven kan maken. Wil ik gelukkig zijn, dan kan ik daarvoor kiezen. Wil ik mezelf zielig vinden en negatieve gedachten hebben over alles, dan kan dat ook. Aan mij de keus.

Until the next one..