Een aantal maanden geleden had ik een dip in mijn gezondheid. Daar ben ik niet goed uitgekomen omdat ik afspraken en andere mensen belangrijker vond dan mijn eigen gezondheid.
Steeds maar door gaan zonder voldoende rust te nemen resulteerde tot een uitgeputte en chagrijnige Janet. Nee gezellig is anders..
Ik besloot dat ik even niks moest doen. Even bijkomen van alle hectiek om mij heen. Maar Jan zou Jan niet zijn als ik niet vond dat ik nog even 2 weken vol moest houden tot ik ALLE projecten had afgesloten. Dat was natuurlijk geen goed idee en zat bijna huilend bij de afsluiting van het laatste project. Op dat moment beloofde ik mezelf:’ Janet, jij gaat niks of niemand boven jezelf kiezen!’. Het gaat of het gaat niet. Ben 100x over mijn grens gegaan en wat heb ik eraan gehad? Helemaal niks! Alleen maar meer mentale en fysieke klachten omdat ik mezelf probeer te bewijzen.. maar tegenover wie eigenlijk? Ik ben ziek. Ik weet dat ik ziek ben, de mensen om me heen weten dat ik ziek ben. Wie niet kan of wil snappen dat ik om die redden soms niet aanwezig kan zijn.. tja, sounds like a you problem to me.
Maar eenmaal klaar met alles dacht ik nee, ik kan niet thuis blijven want dan ga ik zelf werkjes zoeken en rust ik nog niet uit. Ik moest echt WEG. Weg uit NL al was dat de grens over.
Na een paar dagen te hebben gezocht vond ik de bestemming: GRIEKENLAND! Ik was er nooit geweest en als ik de reviews zou moeten geloven zou ik heerlijk kunnen genieten.
Ik heb wel altijd een angst wanneer ik iets plan. Stel nou dat ik zo zwak ben dat ik niet kan gaan? Dat alleen brengt al heel wat spanning met zich mee. Ik hoopte en bad tot god dat ik niet extreem achteruit zou gaan zodat ik op vakantie kon. Gelukkig werden mijn gebeden gehoord.
Aangekomen op Rhodos stond ik versteld van haar schoonheid. Zo’n heldere blauwe zee had ik in jaren niet gezien! Ondanks dat ik natuurlijk ging om te ontspannen wou ik ook zoveel mogelijk van het eiland zien.